Borelioza, znana również jako choroba z Lyme, jest infekcją bakteryjną wywoływaną przez bakterie z rodzaju Borrelia, które są przenoszone na człowieka przez ukąszenie zakażonego kleszcza. Leczenie boreliozy jest zazwyczaj oparte na antybiotykoterapii, a jednym z najczęściej stosowanych leków jest doksycyklina. Wczesne rozpoczęcie leczenia doksycykliną może pomóc w zapobieganiu powikłaniom i długotrwałym objawom boreliozy.
Doksycyklina należy do antybiotyków tetracyklinowych (półsyntetycznych).
Jej szerokie spektrum działania znalazło zastosowanie m.in. w leczeniu boreliozy. Hamuje wzrost i proces rozmnażania bakterii, przez co organizmowi łatwiej zwalczyć infekcję.
Lek charakteryzuje się tworzeniem trwałych połączeń kompleksowych z jonami metali, np. z żelazem, miedzią, cynkiem, magnezem, wapniem i glinem. Kompleksy, jakie tworzą się ze składnikami mineralnymi są trwałe i mogą znacząco wpłynąć na skuteczność leczenia. Składniki mineralne występujące w wielu produktach spożywczych, lekach i suplementach diety mogą wchodzić w interakcje.
Doksycyklina nie powinna być przyjmowana jednocześnie z mlekiem i produktami mlecznymi (znaczna zawartość wapnia), solami wapniowymi, glinowymi
i magnezowymi. Badania wskazują na obniżoną skuteczność leczenia doksycykliną podczas jednoczesnego przyjmowania z produktami bogatymi w wapń lub suplementami diety zawierającymi żelazo, magnez lub wapń, które mogą zmniejszać wchłanianie leku.
Leki zobojętniające kwas solny w żołądku, które zawierają magnez, glin lub wapń zmniejszają absorpcję jelitową doksycykliny.
Suplementy diety zawierające wapń, magnez i żelazo można podawać 2-3 godziny przed lub po zastosowaniu dokycykliny.
Badania wykazały, że popijanie doksycykliny szklanką mleka obniża jej stężenie we krwi o 20%. Zaobserwowano również, że stężenie doksycykliny we krwi znacznie się obniża (ponad 80%) po podaniu jej z siarczanem żelaza. W swoich badaniach Raghuram i Krishnaswamy, wykazali, że u osób z niedowagą metabolizm doksycykliny jest szybszy i dlatego osoby te powinny otrzymywać wyższe dawki leku w przeliczeniu na kilogram masy ciała. Związane jest to z obniżonym połączeniem leku z białkami osocza, co znacznie zaburza jego farmakokinetykę i farmakodynamikę
Z czym nie łączyć doksycykliny z uwagi na tworzenie kompleksów ze składnikami mineralnymi:
* Produkty spożywcze : mleko, maślanka, ser żółty, sery topione, sery pleśniowe, jogurty, kefiry, sery twarogowe, śmietana
* Suplementy diety: suplementy zawierające sole wapnia, magnezu, żelaza i cynku
* Leki: antacida (zawierające glin, magnez, wapń
Ważne jest, aby leczenie doksycykliną było przeprowadzane pod nadzorem lekarza, który dostosuje dawkowanie i czas trwania leczenia do indywidualnych potrzeb pacjenta.
