Leczenie antybiotykami może przynieść negatywne i długotrwałe skutki dla organizmu. Antybiotyki ze względu na ich rodzaj (naturalne lub syntetyczne) działają na drobnoustroje w dwojaki sposób: hamują ich wzrost lub niszczą żywe komórki. Antybiotyki leczą ale także zaburzają pracę całego organizmu. Osoby chorujące na boreliozę i inne choroby odkleszczowe stosując długotrwałą antybiotykoterapię muszą liczyć się ze spadkiem odporności, infekcją grzybiczą i deficytem wielu niezbędnych witamin i mikroelementów.
O czym należy pamiętać w długotrwałej antybiotykoterapii:
- Antybiotyk zabija z taką samą siłą dobre bakterie jelitowe jak i chorobotwórcze patogeny. Wystąpienie biegunki może oznaczać, iż bakterie probiotyczne zostały zniszczone przez antybiotyk. Biegunkę poantybiotykową można złagodzić zażywając probiotyki.
- Poważniejszą konsekwencją długotrwałej antybiotykoterapii jest rzekomo błoniaste zapalenie jelit wywołane bakterią Clostridium difficile. Zakażenie objawia się intensywną wodnistą biegunką. W przebiegu rzekomo błoniastego zapalenia jelit może dojść do zapalenia jelita grubego lub niedrożności jelit.
- Długie przyjmowanie antybiotyków nie jest również obojętne dla flory bakteryjnej kobiecych dróg rodnych. Antybiotykoterapia zabija również bakterie działające ochronnie na okolice intymne. Gdy zaczyna brakować bakterii kwasu mlekowego wzrasta ryzyko wystąpienia infekcji grzybiczej.
- Antybiotykoterapia stosowana powyżej 10 dni ma wpływ na wyjałowienie flory bakteryjnej w całym przewodzie pokarmowym. To prowadzi do zmniejszenia odporności na wirusy, bakterie i grzyby. Pierwszymi objawami wyjałowienia mogą być powstające afty czy pleśniawki.
- Łagodzenie niekorzystnych skutków długotrwałej antybiotykoterapii polega na zachowaniu odpowiedniej równowagi flory bakteryjnej. Ma to duży wpływ na prawidłowe trawienie i odporność organizmu. Badania naukowe wykazują, że przyjmowanie probiotyków ze szczepami bakterii Saccharomyces boulardii i Lactobacillus rhamnosus GG zmniejszają ryzyko wystąpienia biegunki w trakcie antybiotykoterapii.
- Ponieważ antybiotyki są metabolizowane w wątrobie warto i o ten narząd odpowiednio zadbać, aby nie był zbyt dużym obciążeniem dla chorego organizmu. W trakcie antybiotykoterapii nie należy spożywać cytrusów, gdyż zawierają one związki utrudniające wchłanianie antybiotyków. Dodatkowo należy wdrożyć dietę odciążającą ten narząd unikając: tłustych serów, ryb i mięs smażonych czy panierowanych, słonych przekąsek i ostrych przypraw.
- Należy również pamiętać iż przyjmowanie antybiotyków niekorzystnie wpływa na zawartość mikroelementów w organizmie. Przykładem są witaminy z grupy B, które w organizmie produkowane są przy udziale dobroczynnej mikroflory zasiedlającej jelito grube.
Antybiotykoterapia ma niekorzystny wpływ na poziom następujących witamin: C, A, K, B1, B9 i B12. W takiej sytuacji niezbędne jest dostarczenie witamin z pożywieniem:
- dla witamin K i z grupy B: zielone warzywa liściaste, produkty zbożowe pełnoziarniste i chude mięso
- w niedoborach witaminy A: ryby, wątroba, jaja, szpinak, jarmuż i dynia
- przy deficycie witaminy C: pomidory, papryka, natka pietruszki, kapusta, brukselka, brokuł, kiwi, czarna porzeczka i jarmuż.
Aby nie dostarczyć dobrej pożywki bakteriom patogennym z którymi walczymy, dopiero po zakończonej kuracji antybiotykowej należy zregenerować organizm produktami multiwitaminowymi.
