Choroba z Lyme jest chorobą, która może zakażać wiele narządów, w tym serce.
Powikłania sercowe są bardzo rzadkie i obejmują około 5% procent pacjentów. Występują we wczesnej fazie zakażenia bakterią borrelia burgdorferi i obejmują zaburzenia układu przewodzenia, zapalenie mięśnia sercowego i zastoinową niewydolność serca. Na tym etapie bakterie mogą również atakować układ nerwowy, powodując zapalenie opon mózgowych i inne powikłania neurologiczne. W rzadkich przypadkach może wystąpić dysfunkcja lewej komory, kardiomegalia, zapalenie wsierdzia, wysięk osierdziowy, tętniak tętnic wieńcowych, wydłużenie odstępu QT, tachyarytmia lub zastoinowa niewydolność serca.
Objawy kardiologiczne występują we wczesnej fazie choroby, 21 dni od wystąpienia rumienia wędrującego.
Kliniczna postać boreliozy z zapaleniem mięśnia sercowego przebiega zwykle łagodnie, a większość pacjentów wraca całkowicie do zdrowia. Okresowa stymulacja serca może być wymagana u 30% chorych, a całkowite wyleczenie występuje u większości (ponad 90%) pacjentów.
Ogólne rokowanie zapalenia mięśnia sercowego w boreliozie jest bardzo dobre, chociaż powrót do zdrowia może być opóźniony i mogą wystąpić późne powikłania.
Bakterie borrelia burgdorferi wchodzą do tkanek serca powodując zakłócenia normalnych przepływów sygnałów elektrycznych z górnych do dolnych komór serca, uszkadzając proces koordynacji bicia serca. Koliduje to ze zdolnością przedsionków i komór do koordynowania bicia, przez co komory wolniej biją w wolniejszym tempie. To z kolei prowadzi do tzw. bloku serca, który może mieć postać łagodną, umiarkowaną lub ciężką.
Blok serca spowodowany zakażeniem bakterią borrelia burgdorferi może postępować bardzo szybko. Charakterystycznymi objawami jakie mogą odczuwać pacjenci są zawroty głowy, duszność, kołatanie serca, omdlenia lub ból w klatce piersiowej. Do niespecyficznych objawów należą gorączka i bóle ciała.
Diagnostykę opiera na wywiadzie w kierunku potwierdzenia wcześniejszego ugryzienia przez kleszcza, powiązanie cech klinicznych boreliozy z nieprawidłowościami elektrokardiograficznymi i objawami wspomnianymi wcześniej. Badania serologiczne i biopsja endomiokardialna mogą potwierdzić diagnozę, a obrazowanie poprzez badanie rezonansem magnetycznym, echokardiografia i MRI serca są przydatne w wybranych okolicznościach.
Nie ma potwierdzenia, że leczenie łagodzi czy zapobiega rozwojowi boreliozy, jednak w łagodnym zapaleniu tętnic na ogół stosuje się doustną anybiotykoterapię, a w ciężkim zapaleniu tętnic, antybiotyki podaje się dożylnie. Leczenie zwykle obejmuje od 14 do 21 dni antybiotykoterapii. U około 30% pacjentów konieczne jest tymczasowe wszczepienie stymulatora.
Największy problem pojawia się u osób u których borelioza nie została zdiagnozowana i leczona. Gdyby było inaczej, prawdopodobnie nigdy by nie doszło do zapalenia tętnic. Wcześniejsze wykrycie choroby z Lyme może uratować życie około 1% pacjentów z powikłaniami kardioogicznymi. Ponieważ zapalenie tętnic jest uleczalne, najważniejszym problemem jest rozpoznawanie i leczenie boreliozy, zanim nastąpią powikłania takie jak zapalenie serca.
Jeżeli świadomość lekarzy nie wzrośnie i nie zaczną rozważać boreliozy u pacjentów z objawami związanymi z sercem, to powikłania mogą pojawiać się częściej.
