Borelioza jest najczęstszą chorobą przenoszoną przez kleszcze. Wywołana jest przez bakterię Gram-ujemną Borrelia burgdorferi. Zachorowalność na nią wzrasta sezonowo wraz ze zwiększoną aktywnością kleszczy. Borelioza najczęściej atakuje skórę, stawy, układ nerwowy i krążenia. Rokowanie leczenia wczesnej postaci boreliozy jest bardzo korzystne dla pacjentów.
Dlaczego jednak, mimo wczesnego jej wykrycia i wdrożenia prawidłowego leczenia borelioza przyjmuje postać objawów przewlekłej boreliozy?
Ponieważ jest to choroba wieloukładowa, która wywołuje zaburzenia w całym organizmie powodując dysfunkcję każdego narządu i tkanki. Walka z boreliozą musi polegać na wsparciu i odbudowie całego organizmu od podstaw, a co za tym idzie zdiagnozowaniu i leczeniu chorób współistniejących.
Do głównych wrogów w przegranej wojnie w trakcie leczenia boreliozy należą:
- pleśnie,
- pasożyty,
- zaburzenia gospodarki hormonalnej i neuroprzekaźników,
- niedobór witamin i minerałów,
- zła dieta,
- zaburzenia układu żołądkowo-jelitowego,
- toksyczność środowiska w którym przebywa chory.
PLEŚNIE
wytwarzają mykotoksyny, które mogą uszkodzić wątrobę, nerki lub układ nerwowy. Zdrowy układ odpornościowy jest w stanie nie dopuścić do skolonizowania się pleśni w organizmie. U osób chorujących na boreliozę bardzo szybko dochodzi do skolonizowania pleśni, zajęcia przez nią błon śluzowych w tym jelit. Jelito grube z wadliwym mikrobiomem (bakterie zasiedlające jelito), to gościnne miejsce do rozwoju pleśni, wilgone i bogate w składniki odżywcze. Zakażenie pleśnią daje objawy, które są trudne do odróżnienia od objawów boreliozy.
Najczęstsze objawy kolonizacji pleśni: stan zapalny błon śluzowych nosa, zatok, płuc, jelit, wyściółki pęcherza moczowego i pochwy. Kolonizacja pleśni ogranicza się do zajęcia powierzchni błon śluzowych w organizmie. U chorych zakażonych pleśnią objawy występują w sposób ciągły, z kolei w boreliozie występują okresy pogorszenia i ustępowania objawów. Symptomy wywołane przez toksyczność pleśni to utrata energii, mgła mózgowa (zespół lekkich zaburzeń świadomości), neuropatie, drętwienie dłoni i stóp, mrowienie dłoni i stóp, depresja. Takie same objawy wywołane przez boreliozę lub inne choroby odkleszczowe i pleśnie nakładające się w tym samym czasie potęgują się w sposób odczuwalny.
Gdy mgła mózgowa wywołana przez toksyczność pleśni nałoży się z objawem mgły mózgowej wywołanej przez zakażenie bartonellą, dochodzi do spotęgowania tego objawu. Objawy toksyczności pleśni i objawy bartonelli (koinfekcja boreliozy) są prawie identyczne, co utrudnia rozróżnienie ich i podjęcie odpowiedniego leczenia. Należy wiedzieć, że niezwykle trudno lub prawie niemożliwe jest wyleczenie (zaleczenie) boreliozy, jeżeli w organizmie występują mykotoksyny pleśni.
PASOŻYTY
są rezerwuarem infekcji odkleszczowych. W pasożytniczych nicieniach, jajach robaków lub larwach inkubują się wszystkie patogeny odkleszczowe. Nie ma możliwości wyleczenia/zaleczenia boreliozy i innych chorób odkleszczowych przy współistniejącym zakażeniu pasożytami.
ZABURZENIA GOSPODARKI HORMONALNEJ I NEUROPRZEKAŹNIKÓW
Neuroprzekaźniki wpływają na nastrój, koncentrację energię, pamięć, ból, apetyt czy sen. Jeżeli te procesy są zaburzone, to wynika to z braku równowagi przekaźników nerwowych. Takie same objawy mogą występować w zaburzeniu równowagi hormonalnej, ponieważ zakażenie boreliozą wpływa na oś podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA). To może prowadzić do uszkodzeń w obrębie układu nerwowego i hormonalnego (przysadka mózgowa). W procesie leczenia boreliozy lekarz monitoruje i uzupełnia (powinien) występujące niedobory hormonów i wspomaga odpowiednimi substancjami prace neuroprzekaźników.
NIEDOBORY WITAMIN I MINERAŁÓW
u chorych na boreliozę bardzo często występują niedobory magnezu, cynku, żelaza, witamin B, D i C. Więcej informacji znajdziesz TUTAJ
ZŁA DIETA
odgrywa istotną rolę w procesie leczenia boreliozy. Chorzy powinni wykluczyć ze swojej diety pokarmy: alergizujące, modyfikowane genetycznie, z obecnością antybiotyków, pestycydów, hormonów, które zakłócają prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Zaniedbania dietetyczne (brak odpowiednich składników pokarmowych, witamin i mikroelementów) u osób chorych na boreliozę i inne choroby odkleszczowe zawsze prowadzą do zwiększenia ilości objawów i ich natężenia.
ZABURZENIA UKŁADU ŻOŁĄDKOWO-JELITOWEGO
dotyczą więkoszości chorych na boreliozę. Infekcja odkleszczowa powoduje zmniejszone wydzielanie się kawsu solnego, zmniejszoną produkcję enzymów trawiennych, zmniejszają się kolonie pożytecznych bakterii jelitowych. Często dochodzi do przerostu Candida. To z kolei prowadzi do: refluksu żołądkowego, nietolerancji pokarmowych, zaburzenia wchłaniania składników pokarmowych, zespołu nieszczelnego jelita (IBIS), choroby Leśniowskiego-Crohna i innych infekcji. Osobom chorującym na boreliozę zaleca się uzupełnianie leczenia o enzymy trawienne i probiotyki.
TOKSYCZNOŚĆ ŚRODOWISKA
przyczynia się do głównych objawów boreliozy i innych chorób odkleszczowych. Na co dzień obcujemy z toksynami chemicznymi, które uszkadzają prawidłowe funkcjonowanie wielu narządów i układów a szczególnie układ neurologiczny. Usuwanie toksyn i odpowiednia strategia detoksykacji organizmu jest niezbędna w procesie leczenia.
Jak widać to dość mocni przeciwnicy, z którym każdy chory przewlekle będzie musiał się zmierzyć aby odzyskać zdrowie lub jego namiastkę. Są to czynniki, z którymi chory na boreliozę sam musi się uporać i świadomość ich występowania musi zmobilizować go do gruntownych zmian w swoim życiu.
Pamiętajmy, że wygraną jest nasze ZDROWIE !!!
