Hipoglikemia to niski poziom cukru we krwi, który może być niebezpiecznym stanem dla wielu osób. Zarówno zespół stresu, jak i zmęczenia nadnerczy mogą przyczyniać się do hipoglikemii. Hormony nadnerczy, takie jak adrenalina, norepinefryna, DHEA i kortyzol, odgrywają istotną rolę w regulacji poziomu cukru we krwi i powinny być oceniane u każdej osoby cierpiącej na depresję i przewlekłe zmęczenie. W rzeczywistości niektóre objawy hipoglikemii, takie jak drażliwość i nerwowość, mgła mózgu, bóle głowy, lęki mogą być skutkiem złego funkcjonowania nadnerczy, a nie niskiego poziomu cukru we krwi. Każdy kto cierpi na depresję, stany lękowe, zmęczenie lub hipoglikemię, musi prawidłowo przetestować nadnercza. Bez odpowiedniego testowania można załapać się na leki, których możemy nie potrzebować. Zmęczenie nadnerczy prowadzi do obniżenia poziomu kortyzolu. Kiedy tak się dzieje, wątroba ma problemy z konwersją glikogenu (forma, w której gromadzi się cukier we krwi) na glukozę, która jest bardziej aktywną postacią stosowaną przez organizm. Ponieważ kortyzol jest odpowiedzialny za tę funkcję, niski jego poziom obniża poziom cukru, prowadząc do braku równowagi. Kiedy organizm jest pod wpływem stresu, komórki wymagają więcej energii i zwiększa się wyrzut insuliny. Jednak dysfunkcyjne nadnercza nie dostarczą prawidłowej ilości kortyzolu, co spowoduje niski poziom cukru we krwi. W normalnych warunkach ci, którzy cierpią na hipoglikemię, sięgają po trochę cukru, zwiększając jego poziom, co powoduje skok i łagodzi objawy. Działanie trwa przez krótki czas, później cukier spada jeszcze niżej. Zarówno przy wysokim jak i niskim poziomie cukru organizm jest w stałym stanie stresu. Przypomina to jazdę kolejką górską. Kiedy tylko spadnie cukier, pojawia się lęk i zaczyna się jazda w dół.
Wysokie i niskie wartości cukru uniemożliwiają funkcjonowanie i sieją spustoszenie w organizmie. Mózg nieustannie pracuje i zawsze potrzebuje energii do działania, tym bardziej, gdy jest pod wpływem stresu. Glukoza jest jednym z podstawowych paliw wykorzystywanych przez mózg do wykonania swojej pracy. Jednakże, gdy występują problemy z nadnerczami i kortyzolem, wpływa to na dostępność glukozy. Jedynym sposobem aby nie dopuścić do spadku cukru jest przejadanie się. Zwiększona insulina ze względu na wyższe spożycie żywności pomaga w przechowywaniu dodatkowej żywności. Ale jest to po prostu zatłuszczanie się, a osoba popada w nadwagę.
Problemy z nadnerczami w chorobie z Lyme to chleb powszedni. Zmęczenie, brak koncentracji, drżenie wewnętrzne i zewnętrzne, pocenie się, zawroty głowy i drażliwość to tylko niektóre z objawów zaburzenia stężenia cukru we krwi. W chorobie z Lyme, dysfunkcja metaboliczna może powodować niski poziom cukru we krwi, zwłaszcza gdy występują zaburzenia równowagi hormonów nadnerczy i tarczycy. Poprawienie ich może wyeliminować wiele objawów. Równoważenie hormonów w Lyme nie należy do prostych, ponieważ niektóre hormony nadnerczy; a mianowicie epinefryna, norepinefryna i kortyzol, wspomagają wątrobę w przekształcaniu glikogenu w aktywną glukozę we krwi. Ułatwiają także przemianie tłuszczów, białek i węglowodanów w glukozę. Na co więc musimy zwrócić uwagę? I co powoduje taką dysfunkcję?
1) Niski poziom witaminy B6. Ta witamina jest silnie zaangażowana w glukoneogenezę lub tworzenie glukozy z białek. Antybiotyki są główną przyczyną braku w organizmie witamin z grupy B.
2) Nie ma wystarczającej ilości wewnątrzkomórkowego magnezu. Insulina, hormon, który odblokowuje drzwiczki komórkom aby przyjmowały glukozę, działa skuteczniej, gdy komórki mają wystarczającą ilość magnezu. Przyjmowanie glicynianu magnezu lub innej łatwo przyswajalnej formy magnezu może przyczynić się do zrównoważenia poziomu cukru we krwi, gdyż komórki są bardziej wrażliwe na insulinę. Unikać należy zbyt dużej ilości wapnia, ponieważ może to zaostrzyć problem.
3) Nerki, które są zestresowane chorobą lub zbyt dużą ilością leków nie uwalniają hormonów, które uczestniczą również w regulacji cukru we krwi. Pijąc dużo wody, a także przyjmując herbatki ziołowe lub środki homeopatyczne.
4) nierównowaga pH. Kiedy organizm jest zbyt kwaśny lub zbyt alkaliczny, poziom cukru we krwi ma negatywny wpływ.
5) Stosowanie leku Mepron (Malarone) lub niektórych leków przeciwdepresyjnych. Mepron powoduje “nieprawidłowo niski poziom cukru we krwi”. Pojawiają się różnego rodzaju objawy związane ze spadkiem cukru we krwi.
6) Niektóre drożdże produkują arabinozę, która jest metabolitem drożdży. Arabina wiąże się z L-lizyną, co jest ważne dla skutecznego działania witaminy B6. Przy antybiotykach stosujmy ekstrakt z nasion grejpfruta i olej z drzewa herbacianego lub Nystatyne.
7) Brak równowagi mineralnej. Minerały są silnie zaangażowane w regulowanie pH, a tym samym wpływa to na poziomu cukru we krwi. Zapewnienie właściwego spożycia śladowych minerałów, a także makro-minerałów, ma zasadnicze znaczenie dla prawidłowego regulowania poziomu cukru we krwi.
Ćwiczenia są również przydatne do równoważenia poziomu cukru we krwi. Nawet jeśli oznacza to zaledwie dwadzieścia minut spaceru dziennie!
