koinfekcje_boreliozy

Zrozumienie różnych wzorców symptomów spowodowanych przez drobnoustroje jest szczególnie trudne. Testy laboratoryjne są niemiarodajne, a diagnozę komplikuje dodatkowo fakt, że układ odpornościowy u każdego reaguje inaczej na poszczególne infekcje.

Podstawą leczenia boreliozy – choroby z Lyme jest odpowiedzenie sobie na pytanie, która koinfekcja u mnie dominuje? Lekarze opierając się o wyznaczone wzorce podejmują kolejno leczenie. Priorytetowym wydaje się być usunięcie z organizmu stanów zapalnych, aby stworzyć odpowiednie warunki, mające na celu dalszą terapię chronicznych chorób.

BABESIA

Babesia wpływa przede wszystkim na mózg i autonomiczny układ nerwowy. Kiedy dominuje chory nie może się skupić i myśleć. Traci funkcje poznawcze. Depresja jak i lęk są bardzo powszechne. Dominuje strach, a chorego nękają wybuchy emocjonalne. Babesia atakując autonomiczny układ nerwowy wpływa na bicie serca, oddychanie itp. Oznacza to, że zaburzona jest komunikacja między mózgiem i ciałem. Wszelkie fizyczne objawy, które wywołuje Babesia związane są zatem z dysfunkcją autonomicznego układu nerwowego. Częstoskurcz, szybkie bicie serca w spoczynku i/lub nieregularne bicie serca i mocne bicie serca w nocy, nie leżą po stronie dysfunkcji samego serca, a po stronie dysfunkcji autonomicznego układu nerwowego.

W babesziozie często występuje duszność, co również ma odzwierciedlenie w problemach z autonomicznym układem nerwowym. Chorzy odczuwają “głód powietrza”. Ginący sygnał z centrum dowodzenia w mózgu nie rozszerza oskrzeli ani nie otwiera prawidłowo przepony. Ten objaw jest najbardziej przerażający i poważny. Chory czuje się tak jakby się dusił lub jakby ktoś miażdżył mu przeponę. Lekarze błędnie diagnozują to jako “atak paniki”. Jest również często (i nieprawidłowo) diagnozowana jako “astma” lub “duszność” lub inne zaburzenia płuc.

Babesia jest bliskim krewnym malarii i jest częściowo pierwotniakiem, a w części bakterią. Podobnie jak w przypadku malarii, ludzie mogą odczuwać dreszcze, zlewne poty i odruchy szału. Babesia rozregulowuje optymalną ciepłotę ciała, co również wiąże się z dysfunkcjonalnym autonomicznym układem nerwowym. Chory może mieć uczucie przemarzania lub przegrzewania organizmu. Trudno się ogrzać, a jeszcze trudniej ostudzić. Główną przyczyną jest mitochondrialna dysfunkcja, która daje uczucie, dziwniej nieswojej skóry.

Bezsenność jest również bardzo powszechna, ponieważ pierwotniak wpływa na centrum snu w mózgu. Występują ciężkie zaburzenia snu, kłopoty z zasypianiem, paraliż przysenny i częste przebudzanie się. Inne często spotykane objawy wywołane przez Babesie to, niewyraźne widzenie, problemy z ruchliwością jelit i trudności z pęcherzem. Dochodzi do epizodów nietrzymania moczu. Z powodu autonomicznej deregulacji układu nerwowego, występują problemy po stronie jelit. Zwykle występują zaparcia, ale nie wykluczone są sporadyczne biegunki. Dominująca infekcja Babesia może również wpływać na pewne obszary nadgarstków, dłoni, kostek i stóp. Obszary te mogą być bolesne, drętwiejące lub rozgrzewać się do ekstremalnych temperatur.

Babesia może powodować bóle głowy, potyliczne i/lub czołowe (szczególnie za oczami) lub uczucie ucisku bez bólu (głowa w imadle). Odczucia ze strony głowy są czasem trudne do opisania przez chorego. Głowa dosłownie tli się lub pali. Dochodzi do problemów z utrzymaniem równowagi, chory chwieje się, ma uczucie, że się zapada. Chory słyszy dźwięki, piski i szumy. Babesia z reguły nie powoduje ostrego bólu w ciele, więc jeśli ktoś ma ból, to zwykle leży po stronie innej dolegliwości. Niemniej jednak, przy wadliwym systemie detoksykacji, wskutek której dojdzie do nagromadzenia się toksyn, może pojawić się uczucie bólu.

Babesia powoduje szereg objawów, które zmieniają się z biegiem czasu. Nie zawsze występują wszystkie objawy naraz. Objawy mogą się zmieniać dosłownie co kilka minut, powodując, że chory ma uczucie, że zwariował. Déjà vu, to najdziwniejszy objaw infekcji Babesia. Właściwie jest on naprawdę znakiem rozpoznawczym. Déjà vu jest odczuciem lub wrażeniem, że wcześniej doświadczyłeś jakiegoś wydarzenia. Pojawiają się również nagłe, losowe, całkowicie pozbawione kontekstu wizje naszego życia z przeszłości.

1 KOMENTARZ

  1. Testy serologiczne – anty- Babesia – muszą być podparte innymi badaniami, ponieważ same w sobie nie są wystarczające do zdiagnozowania aktywnego zakażenia Babesią. .Podstawą diagnozy Babesii jest mikroskopia świetlna. Dokonuje się rozmazu krwi obwodowej, która pozwala na uwidocznienie w erytrocytach kolistych form pierwotniaka układających się w krzyż maltański. Rozmaz pozwala na określenie stopnia zajęcia erytrocytów i podjęcie decyzji terapeutycznych. Technika ta jest niezawodna tylko wtedy, gdy babesia wnika do erytrocytów i wytwarza tam trofozoity. Kiedy trofozoity przekształcą się w merozoity, zostają uwolnione z komórek czerwonych, tym samym doprowadzając do ich rozpadu. Badanie mikroskopowe późniejszych form jest dyskusyjne i wymaga sprzętu wysokiej klasy. Trofozoit i wzrost merozoitu rozrywa erytrocyt gospodarza uwalniając larwy pasożytów, które gwałtownie rozprzestrzeniają się we krwi, na co odpowiada organizm, uruchamiając układ immunologiczny. Niedługo będą na wolności, wkrótce zaatakują kolejne erytrocyty. Wśród nich będą gamecotyty, Ta forma rozwojowa ma zapewnić przetrwanie gatunku i zamknąć cykl. Szukają ujścia, ich celem jest wydostanie się na zewnątrz i dotarcie do jelit kleszcza Pojawiają się objawy. Ogólne badania laboratoryjne wykazują u chorych małopłytkowość, niedokrwistość i spadek limfocytów. Zwiększa się stężenie LDH. Zdarzają się również odchylenia od normy w zakresie poziomu kinazy kreatynowej, kreatyniny czy transferazy alaninowej, co świadczy o obciążeniu wątroby i nerek. Babesia rozwija się u osób tylko z obniżoną odpornością. W Lyme jako koinfekcja jest bardzo trudna do zdiagnozowania. Charakterystyczne objawy babesiozy w połączeniu z innymi współinfekcjami mogą ulec odwróceniu.Przykładowo w klasycznej babesiozie występuje gorączka i poty, w Lyme może być spadek temperatury i całkowity brak potu. Lekarze posługują się pewnymi typami wzorców, aby określić dominującą koinfekcję