Zmęczenie, wyczerpanie, trudności z wstawaniem rano, bez względu na to, ile spałeś, może zwiastować problem z nadnerczami. Nadnercza wytwarzają ACTH (hormon adrenokortykotropowy), który przekształca się następnie w kortyzol. Wytwarzają również aldosteron, który ma ścisły związek z ciśnieniem krwi i równowagą soli oraz wody. Niemal zawsze słabe nadnercza, to również problem z niedoczynnością tarczycy. Dzieje się tak dlatego, ponieważ oba gruczoły wydzielania wewnętrznego działają synergistycznie, dostarczając niezbędnych hormonów do każdej komórki w całym ciele. Ponieważ większość objawów niedoczynności tarczycy jest bliźniaczo podobna do zmęczenia nadnerczy, schorzenia te są łatwo mylone, nawet przez wykwalifikowanych lekarzy.
Wszystkie hormony w naszym ciele są ze sobą powiązane, tworząc “hormonalną sieć” i są wzajemnie od siebie zależne. Kiedy cierpią nadnercza, cierpią inne gruczoły, cierpi cały organizm. Zmęczenie nadnerczy w pojęciu medycznym nie istnieje, tylko holistyczni lekarze uważają ten stan za przyczynę przewlekłego zmęczenia. Medycyna uwzględnia “niewydolność kory nadnerczy”, “niedoczynność” lub “chorobę Addisona”. Niezależnie od nazwy, “wypalenie” nadnerczy powoduje rodzaj zmęczenia, które pojawia się po nadmiernym pobudzeniu układu współczulnego. Następuje nadprodukcja kortyzolu i aldosteronu, która doprowadza do wygaszenia hormonalnego, skutkując niedostateczną produkcją kortyzolu. Na przyczynę tego stanu ma z reguły wpływ zbyt duży stres fizyczny, emocjonalny lub oddziaływanie niektórych chronicznych infekcji.
Chory traci zainteresowanie seksem, którym steruje pregnenolon. Pregnenolon to związek będący prekursorem wszystkich steroidów produkowanych w komórkach. Jest syntetyzowany głównie w nadnerczach i to z niego powstają wszystkie hormony płciowe, takie jak DHEA, estrogen i testosteron. Pod wpływem stresu/choroby dochodzi do nadpobudliwości kortyzolu, który chcąc nie chcąc kradnie pregnenolon, spychając hormony płciowe na drugi plan. Im więcej potrzebujesz kortyzolu tym mniej potrzebujesz seksu. U kobiet z wypalonymi nadnerczami, seks może nie istnieć.
Nadnercza mogą doprowadzić do odwodnienia, mimo przyjmowania wystarczającej ilości płynów. Odwodnienie uwarunkowane jest zmianami w hormonie aldosteronu i przyczynia się do zmęczenia. Ciało nie może efektywnie wykorzystywać płynów lub odpowiednio regulować poziomem sodu i potasu, co powoduje łagodne odwodnienie. Zaburzenia gospodarką sodu, powodują niskie ciśnienie krwi i pewne zaburzenia równowagi elektrolitowej, które następnie wywołują apetyt na sól. Jest to bardzo często spotykane u osób z przewlekłym zmęczeniem lub u osób przewlekle chorujących.
System reakcji na stres składa się z wielu narządów i systemów działających w idealnej harmonii i doskonale ze sobą zsynchronizowanych przez 24/7. Nadnercza odgrywają kluczową rolę jako organ kontroli stresu. Pracują bez wytchnienia, produkując kortyzol, główny hormon antystresowy, aby przeciwdziałać skutkom stresu, który jest niewątpliwie skutkiem infekcji. Utrzymują równowagę w organizmie poprzez zmniejszanie stanu zapalnego.
Patogeny z Lyme nie doprowadzają do masowej odpowiedzi immunologicznej, boją się układu odpornościowego, dlatego atakują gdy tylko pojawi się stres lub odstępstwo od diety. Niemal natychmiast pojawiają się uporczywe symptomy, dochodzi do wojny. Hiperaktywny układ odpornościowy zalewa immunoglobulinami organizm. Patogeny wycofują się z powrotem do przestrzeni wewnątrzkomórkowej, wykorzystując ściany naszego ciała jako obronną tarczę. W bezpiecznym środowisku wewnątrzkomórkowym patogeny cierpliwie czekają na kolejną okazję. W czasie ataku dochodzi do nierównowagi, co zmusza nadnercza do pracy “po godzinach”, aby mogły utrzymać homeostazę, a to z kolei może skutkować zmęczeniem nadnerczy.
Borelioza może sama w sobie wywoływać stres i zepchnąć ciało w stan zmęczenia nadnerczy. Niemniej jednak zmęczone nadnercza mogą również “napędzać” boreliozę . Ciało poddane stresowi, ma tendencję do skrywania patogenów, podczas gdy silny układ nadnerczy utrzyma patogeny w stanie uśpienia. Dlatego holistyczne podejście obejmujące silne wsparcie nadnerczy jest kluczem do udanego długotrwałego wyleczenia choroby z Lyme. Lekcja jest prosta: nie można walczyć się z Lyme bez silnych nadnerczy i zoptymalizowanego systemu odpowiedzi na stres. Im słabsze są nadnercza, tym słabsza jest ogólna funkcja odpornościowa organizmu. To otwiera drzwi do częstych i nawracających infekcji i zwiększa podatność na choroby.
Należy pamiętać , że nawrót choroby z Lyme przy słabych nadnerczach jest bezlitosny. Choroba z Lyme i zmęczenie nadnerczy wpływają na siebie i dzielą liczne nakładające się na siebie objawy. To złośliwa synergia. Wrażliwość na pokarmy, paradoksalne reakcje na naturalne związki lub leki, przesadne reakcje i czułość chemiczna stają się powszechne. Autonomiczny układ nerwowy jest atakowany, co prowadzi do POTS, uczucia mrowienia i wrażliwości nerwów. Mgła mózgu jest przytłaczająca, a psychoza i utrata pamięci postępuje, gdy patogeny tylko atakują centralny układ nerwowy. Znikąd pojawia się autoimmunologia. Ciało popada w stan dezorientacji i chaosu. Leczenie antybiotykami, może być niemożliwe, a nawet może wywoływać pogłębiający się kryzys nadnerczy. To wprowadza dodatkową złożoność i tak już zawiłego obrazu klinicznego. Czym większe zmęczenie nadnerczy, tym większe ryzyko leczenia antybiotykami. Już nie chodzi jedynie o boreliozę, ale o wszystkie wewnątrzkomórkowe “dodatki”, które znajdują się w trybie “ukrytym”.
Aby uniknąć negatywnej spirali złego stanu zdrowia, pierwszym krokiem jest zrozumienie tego, że nawracające i przewlekłe objawy choroby Lyme są głęboko zintegrowane i splecione ze stanem zdrowia nadnerczy i reakcją na stres NEM. Jest to tak ważna koncepcja, którą warto zapamiętać, ponieważ toruje ona drogę do skutecznego wyleczenia z objawów boreliozy. Prawidłowe odzyskiwanie nadnerczy dotyczy przede wszystkim odbudowy siły i rezerw odżywczych organizmu, dzięki czemu powróci zdolność i energia do optymalnego zasilania wielu wewnętrznych systemów ciała. Osiąga się to poprzez połączenie odpowiedniej diety, dzięki której unika się pokarmów powodujących stres i zapewnia naturalne odżywianie – wraz z suplementacją. Należy zachować ostrożność, aby nie wprowadzać nadmiernego stresu poprzez stosowanie środków pobudzających, takich jak niepotrzebne hormony, zioła i leki.
