Borelioza z Lyme ulubiła sobie nerwy czaszkowe. Porażenie, podrażnienie czy uszkodzenie nerwów mogą dotyczyć każdej z 12 par nerwów czaszkowych. Przykładowo uszkodzenie nerwu czaszkowego VII czyli nerwu twarzowego skutkuje paraliżem twarzy Bella. Uszkodzenie nerwu VIII, nerwu przedsionkowo-ślimakowego, będzie manifestować się zachwianiem równowagi czy dzwonieniem w uszach, natomiast porażenie nerwu trójdzielnego (V), objawia się zaburzeniami czucia z zakresu twarzy, pojawiać się mogą także parestezje i typowe drżenie powieki.
Ale nas interesuje najbardziej dziesiąty nerw czaszkowy, nerw błędny (X). To on odpowiada za szereg neurologicznych objawów w boreliozie. Kiedy zostanie uszkodzony nasze objawy mimo leczenia czy wyleczenia infekcji mogą utrzymywać się do końca życia. Nerw błędny to najdłuższy nerw czaszkowy, który odpowiada za komunikację impulsów nerwowych z narządami ciała. Kontroluje organy i procesy niezbędne do utrzymania człowieka przy życiu. Nerw błędny zapewnia dwukierunkowe połączenie między jelitem a mózgiem i łączy wszystkie główne narządy (z wyjątkiem gruczołów tarczycowych i nadnerczy). To jeden z najbardziej złożonych nerwów w ludzkim ciele. Wychodzi z pnia mózgu i podróżuje do gardła (krtani), tchawicy, płuc, serca, przełyku i przewodu trawiennego aż do poprzecznej części okrężnicy.
To nerw błędny informuje śledzionę o zakończeniu infekcji, kiedy sygnał nie dotrze narząd będzie wytwarzał cytokiny i wywoływał stany zapalne w całym naszym ciele. Nie ma infekcji są objawy. W przebiegu chronicznej boreliozy (kiły) dochodzi najczęściej do podrażnień tego nerwu i podczas leczenia objawy często ustępują. Jednak kiedy dojdzie do jego porażenia lub co gorsze uszkodzenia, sytuacja się mocno komplikuje. Co nas może czekać kiedy nerw błędny zostanie zaatakowany przez infekcję? To zależy w jakim miejscu nerw został zainfekowany. Jeśli nerw podrażniony będzie w obrębie gardła czy krtani, będziemy odczuwać chrypkę, zaburzenie mowy, kłopoty z połykaniem, niedobór czuciowo-gardłowo, uczucie gula czy przeszkody w gardle i kilkoma innymi trudno wytłumaczalnymi objawami np. suchy kaszel.
Pierwszym niepodważalnym objawem że nerw błędny szwankuje jest uczucie zmęczenia po posiłku. Aktywność nerwu błędnego ma działanie przeciwdepresyjne. Kiedy system naprężeń w osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA) nie radzi sobie z depresją, wówczas stymulacja nerwu błędnego normalizuje tą dysregulację. Uszkodzony nerw błędny, zostawia nas bezbronnymi w obliczu depresji, ataków szału i paniki. Zaburzenia czynności nerwu błędnego powodują objawy żołądkowo-jelitowe. Nerw błędny zwiększa kwasowość żołądka lub wywołuje refluks. Spowalnia lub przyspiesza motorykę jelit wynikiem czego są obstrukcje lub biegunki. Odpowiada za ilość wydzielonych soków trawiennych.
Nerw błędny trzyma stan zapalny w ryzach. Kiedy wyczuwa zapalne cytokiny, ostrzega mózg, aby zahamował ich produkcję poprzez cholinergiczny szlak przeciwzapalny. Ta informacja ma zapobiec uszkodzeniu obwodowego układu nerwowego przez agresywne cytokiny. Stymulacja nerwu błędnego hamuje syntezę czynnika martwicy nowotworu (TNF), ale kiedy informacja jednak nie dotrze, zaostrza się reakcja TNF na bodźce zapalne. Organizm zaczyna niszczyć samego siebie.
A teraz chyba najciekawsza część, która dotyka większość chorych na chroniczną boreliozę. Nerw błędny łączy się z przywspółczulnym układem nerwowym i reguluje jego aktywnością. Słaba aktywność nerwu błędnego wywołuje u chorego chyba najbardziej dokuczliwe i niezrozumiałe objawy. Nerw błędny pomaga zrównoważyć unerwienie serca. Sympatyczne ramię układu nerwowego jest tym, co pośredniczy w reakcji “walcz lub uciekaj“.
Infekcja tego panelu połączenia wprowadza chorego w świat ciemności i strachu. Nieoczekiwany impuls i aktywacja układu sympatycznego stawia chorego na baczność. W mgnieniu oka z pozoru dobrego samopoczucia, osiągamy stan największego alertu naszego układu obronnego. Serce zaczyna przyspieszać, pojawia się tachykardia, pojawia się wpierw niepokój a następnie atak paniki, ciśnienie wariuje, tętno osiąga kosmiczne wartości. Stan naprężenia i koncentracji powoduje teraz nadaktywność nerwu błędnego. Organizm odwołuje godzinę policyjną i spycha chorego z deszczu pod rynnę. Pojawia się bradykardia (nienaturalnie wolne tętno). Zmniejszona częstość akcji serca może prowadzić do omdlenia wazowagalnego lub przejściowej utraty przytomności. Ciśnienie spada, chory staje w obliczu szaleństwa, w oczach pojawia się śmierć.
Nerw błędny odpowiada za niedobór witaminy B12 – jeśli nie jest leczony – powoduje uszkodzenie nerwów, demencję i śmierć. Pojawia się coraz więcej dowodów że RZS jest wynikiem słabej aktywności nerwu błędnego. Można jeszcze długo wymieniać jaki jest wpływ nerwu błędnego na nasze zdrowie, i jakie powoduje objawy, ale to za wiele nie wniesie. Pytanie jest następujące: Czy infekcja została usunięta, a wszystkie objawy czy herxy to uszkodzony nerw błędny? Jak żyć z taką traumą i jak się przekonać czy mamy dysfunkcyjny nerw błędny?
Wiele osób z boreliozą – chorobą z Lyme decyduje się na wszczepienie stymulatora nerwu błędnego. Pacjenci będą potrzebować stymulacji nerwu błędnego przez całe życie. Leki farmakologiczne wydają się być złym rozwiązaniem, stymulacja nerwu błędnego wydaje się przywracać naturalną równowagę ciała. Zmniejsza nadprodukcję TNF, która powoduje przewlekłe zapalenie, ale nie wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego, więc organizm może normalnie reagować na infekcje. Wracamy do pełni zdrowia. Niekiedy w obrazie EKG można odkryć, że mamy dysfunkcyjny i słabo aktywny nerw błędny, ale to nie reguła.
Jeśli chorujemy na boreliozę, to w większym lub mniejszym stopniu cierpimy na dysfunkcję nerwu błędnego. Kiedy nerw błędny jest w pełni funkcyjny, gasi każdą chorobę w zarodku. Co osiągniemy, jakie są korzyści z pobudzania nerwu błędnego?
*Gasimy stres i nadmierne podniecenie
*Walczymy z chorobą zapalną
*Regulujemy wysokie ciśnienie krwi
*Blokujemy nadmierne wydzielanie się kortyzolu
*Przezwyciężamy depresję i niepokój
*Pomagamy przezwyciężyć oporność na insulinę
*Walczymy z bezsennością
*Zmniejszamy reakcje alergiczne
*To klucz do utrzymania optymalnego poziomu energii
*Włączamy neurogenezę
*Opóźniamy starzenie się komórek
*Pobudzamy śledzionę, aby gasić stany zapalne
*Unikamy przed stanami padaczkowymi
*Poprawiamy trawienie i ruch jelit
*Usuwamy mgłę umysłową
*Pomagamy sobie z różnymi objawami neurologicznymi
*Uspokajamy serce
Stymulację można podzielić na trzy rodzaje. Naturalna stymulacja, stymulacja przez wszczepienie i stymulacja aparatami zawieszonymi na szyi lub uchu.
Naturalna stymulacja to np. oddychanie. Tzw. “świadome oddychanie” potrafi sprawić cuda, tak wiele za tak niewiele. Po pierwsze, świadome oddychanie sprawia, że nasz umysł staje się spokojniejszy, bardziej wyciszony. Uspokajamy nerwy, relaksujemy się, odkładamy na bok nasze troski. Spokojniejszy rytm sprawia, że po sesji spokojniej podchodzimy do codziennych spraw, problemów.
Po drugie, świadome oddychanie sprawia, że uczymy się (jakby) na nowo oddychać.. prawidłowo oddychać. Uświadamiając sobie jak wygląda nasz oddech, jak bardzo jest on płytki, zbyt nerwowy – powoli, z sesji na sesję uczymy się pełniej („pełną piersią”) oddychać. Naturalny, spokojny oddech sprawia, że zaczynamy lepiej funkcjonować, nasz umysł jest bardziej wnikliwy, jesteśmy mniej lękliwi, mniej zmęczeni, bardziej radośni. Jest to według mnie jedna z najlepszych psychoterapii jaką człowiek może sobie zaaplikować, a najważniejsze to, że nie musimy za to nic płacić i nikogo prosić, mamy to na wyciągnięcie ręki, zazwyczaj wystarczy 10 minut dziennie.
Jak oddychać aby pobudzić nerw błędny? Wdech przez nos i wydech przez usta. Pamiętaj, aby oddychać powoli i głęboko, z brzucha, a wydech musi trwać dłużej niż wdech.W spoczynku większość ludzi ma 10-14 oddechów na minutę. Aby dostać się do układu przywspółczulnego (tryb relaksu) musimy uzyskać od 5 do 7 oddechów. Dopływ tlenu do organizmu komórek zwiększa się i mózg rozpoczyna produkcję endorfiny. To hormon,
na który liczy każdy chory na boreliozę. Stres odchodzi na bok, normalizuje się ciśnienie,
a serduszko bije spokojniej.
Dość ciekawą i potwierdzoną formą stymulacji nerwu błędnego jest śpiew. Śpiewając nie tylko męczymy sąsiadów, ale podniesiemy sobie odporność. Powstałe wibracje w okół uszu, rozchodzą się po całym ciele. Ta forma stymulacji ma wpływ na układ limbiczny, warto więc pośpiewać przed snem.
źródła:
– http://healthland.time.com/…/why-kindness-can-make-us-hap…/… O’keane V, Dinan TG, Scott L., Corcoran C. Zmiany w pomiarze osi podwzgórze-przysadka-nadnercza po terapii stymulacji nerwu błędnego w przewlekłej depresji . Biol Psychiatry. 2005; 58 (12): 963-8.
– De ridder D, Kilgard M, Engineer N, Vanneste S. Sterowana przez placebo stymulacja nerwu błędnego w połączeniu z tonami u pacjenta z opornym na leczenie szumem usznym: opis przypadku. Otol Neurotol. 2015; 36 (4): 575-80.
– George MS, Ward HE, Ninan PT, et al. Pilotażowe badanie stymulacji nerwu błędnego (VNS) w leczeniu zaburzeń lękowych opornych na leczenie. Mózg Stimul. 2008; 1 (2): 112-21.
– Aydin MA, Salukhe TV, Wilke I, Willems S. Leczenie i terapia omdleń wazowagalnych : Recenzja. Świat J Cardiol. 2010; 2 (10): 308-15.
– Richter WO, Geiss HC, Aleksic S, Schwandt P. Autonomiczne czynności nerwów serca i wrażliwość na insulinę u osób otyłych. Int. J. Obes. Relat. Metab. Disord. 1996; 20: 966-969.
– Karason K, Molgaard H, Wikstrand J, Sjostrom L. Zmienność rytmu serca w otyłości i efekt utraty wagi. Rano. J. Cardiol. 1999; 83: 1242-1247.
– Carnethon MR, Jacobs DR, Jr, Sidney S, Liu K. Wpływ dysfunkcji autonomicznego układu nerwowego na rozwój cukrzycy typu 2: badanie CARDIA. Opieka diabetologiczna. 2003; 26: 3035-3041.
– Gebhardt N, Bär KJ, Boettger MK, Grecksch G, Keilhoff G, Reichart R i in. Stymulacja nerwu błędnego poprawiała deficyty w jednokierunkowym aktywnym uczeniu się unikania i stymulowała neurogenezę hipokampa u szczurów po bulektektomii. Mózg Stimul. 2012 w prasie 42.