Ciało ludzkie posiada niezwykle skuteczny system detoksykacji, który głównie zlokalizowany jest w wątrobie.
U zdrowych ludzi proces ten zachodzi zawsze w określonej enzymatycznej równowadze. Borelioza – choroba z Lyme zaburza wiele funkcji wątroby i doprowadza nierzadko do zatoksycznienia organizmu.
Wątroba usuwa nie tylko toksyny, ale również nadmiar hormonów. Krótko mówiąc wątroba przekształca toksyny rozpuszczalne w tłuszczach, w formy rozpuszczalne w wodzie, które można łatwo usunąć z organizmu.
Pełna detoksykacja podzielona jest na trzy fazy, a jej sukces zależny jest od grupy enzymów detoksykacyjnych.
Enzymy fazy I
rozpoczynają proces detoksykacji poprzez chemiczną transformację związków w formy rozpuszczalne w wodzie. Jeśli już na tym etapie mamy problem z wątrobą, związki zaczną gromadzić się w komórkach tłuszczowych i dochodzi do obtłuszczenia wątroby. Faza I obejmuje utlenianie, redukcję, hydrolizę i cyklizację. Jednak reakcje w fazie I nie zawsze wystarczają, aby toksyna była wystarczająco rozpuszczalna w wodzie. W wielu przypadkach produkty te stają się jeszcze bardziej reaktywne, co powoduje, że toksyny są potencjalnie bardziej niszczące i niebezpieczne. To tutaj wkraczają enzymy fazy II.
Enzymy fazy II
zwiększają rozpuszczalność i neutralizują toksyczność produktów fazy I. Enzymy fazy II zawierają kilka rodzin enzymów koniugujących. Do najważniejszych należą UDP -glukuronosylotransferaza (UGT), S-transferazy glutationowa (GST), sulfotransferaza (SULT), N-acetylotransferaza (NAT) i metylotransferaza (MT).
Faza I detoksykacji może wytwarzać toksyczne metabolity. Nie stanowi to problemu, gdy enzymy fazy II działają dobrze, ponieważ skutecznie neutralizują toksyczne produkty fazy I podczas ich tworzenia. Jednak w niektórych przewlekłych chorobach równowaga między fazą I i fazą II może zostać zachwiana. Prowadzi to do produkcji toksycznych metabolitów, które powodują uszkodzenie komórek i DNA. Ważne więc aby w porę temu przeciwdziałać.
Głównym regulatorem enzymów fazy II jest Nrf2.
To białko które zwiększa ekspresję białek przeciwutleniających, a one z kolei chronią przed uszkodzeniami oksydacyjnymi powodowanymi przez urazy i stany zapalne. Chorzy z problemami związanymi z CIRS lub Lyme zazwyczaj mają problem z wydalaniem toksyn w efektywny sposób. Prawie na pewno szlak Nrf2 ułatwi im wydalanie tych toksyn z organizmu. Aby aktywować szlak Nrf2, należy wpierw sprawdzić równowagę hormonalną tarczycy, która ma ogromny wpływ na detoksykację.
Aktywację Nrf2 wspomaga berberyna, kurkumina, ALA, olej rybi / DHA, witamina D i luteolina. W mniejszym stopniu cynamon, karnityna, olej z czarnuszki, astaksantyna, kwertycyna, resveratrol, chlorella, Pau Darco, melatonina, imbir, wysoka dawka witaminy C, propolis (brazylijski zielony), artemisia.
Największy nacisk chorzy na boreliozę z Lyme kładą tradycyjnie na fazę I, stosując ostropest plamisty. Zbytnie podkręcenie fazy I bez wspomagania fazy II może zakończyć się katastrofalnie.
Po za tym mało kto zdaje sobie sprawę, że istnieje jeszcze faza III detoksykacji wątroby, ściśle zależna od jelita cienkiego.
Po fazie I i II do akcji wkraczają transportery, których zadaniem jest przetransportowanie zutylizowanych trucizn do miejsc w organizmie, gdzie nastąpi ich usunięcie. Zidentyfikowano ponad 350 unikatowych białek antyportacyjnych z najlepiej znanym i najlepiej zbadanym transporterem znanym jako P-glikoproteina.
Ten transporter nie tylko usuwa szkodliwe substancje, ale również chroni jelita przed wchłanianiem szkodliwych substancji i czuwa nad usuwaniem toksyn próbujących pokonać barierę krew-mózg. Toksyny są pompowane do żółci i jelit przez system antyporterowy, za pomocą transporterów, dzięki czemu mogą być wydalane. Na tym etapie skuteczna eliminacja tych związków zależy od wielu czynników, jak dieta i mikroflora, które odgrywają kluczową rolę.
Przerost patogennej flory bakteryjnej wzbudza enzymy hydrolityczne, takie jak beta-glukuronidaza, sulfataza i beta-liaza. Skutkuje to późniejszą recyrkulacją jelitowo-wątrobową, przetaczając toksynę z powrotem do wątroby. Powstaje błędne koło. Zutylizowane toksyny trafiają ponownie do utylizacji. Przeszliśmy poprawnie dwie pierwsze fazy, a toksyny ciągle buszują po organizmie.
Aby ograniczyć krążenie jelitowo – wątrobowe, należy wyciszyć
beta-glukuronidaza. Doustna suplementacja wapnia-D-glukaranu hamuje aktywność tego enzymu, prowadząc do właściwej eliminacji skoniugowanych toksyn. Według badaczy największą przyczyną dysfunkcji fazy III jest zapalenie jelit, co w boreliozie z Lyme jest normą. Gdy faza III jest zablokowana, pętla ujemnego sprzężenia zwrotnego działa na enzymy fazy II tak, że pośrednie metabolity wytwarzane w fazie I są windowane w górę, siejąc spustoszenie.
Branie samego ostropestu pomnoży problem. Celem klinicznym tutaj powinno być wspomaganie przewodu pokarmowego poprzez redukcję stanu zapalnego, wiązanie toksyn w jelitach i promowanie skutecznej eliminacji. Względy terapeutyczne mogą obejmować kurkuminę o dużej biodostępności, chlorellę i błonnik rozpuszczalny w wodzie.
Można rozważyć również uzupełnienie składników odżywczych wymaganych do normalnej funkcji fazy II i wsparcie antyoksydantów, które w szczególności obejmuje glutation i kwas R-alfa-liponowy. Te składniki odżywcze mają słabą biodostępność i dlatego mają ograniczoną wartość terapeutyczną. Rozwiązaniem może być dostarczane tych składników w bardziej zaawansowanym systemie.
Ponieważ związki rozpuszczalne w wodzie wymagają specyficznych transporterów do wchodzenia i wychodzenia z komórek, transportery fazy III są niezbędne do wydalania nowo wytworzonych produktów fazy II z komórki.
Trzecia faza detoksykacji wątroby obejmuje syntezę i wydzielanie żółci. Każdego dnia wątroba produkuje żółć, która służy jako nośnik, w której wiele toksycznych substancji jest skutecznie usuwanych z organizmu. Wysyłana do jelit żółć i jej toksyczne ładunki są absorbowane przez błonnik i wydalane z organizmu. Jednak dieta uboga w błonnik oznacza, że te toksyny nie są skutecznie wiązane i mogą być ponownie wchłonięte.
W przypadku zahamowania wydalania żółci (np. Cholestazy) toksyny dłużej pozostają w wątrobie. Cholestaza ma kilka przyczyn, w tym niedrożność dróg żółciowych i upośledzenie przepływu żółci w wątrobie. Najczęstszą przyczyną niedrożności dróg żółciowych jest obecność kamieni żółciowych lub pasożytów. Ważne jest, aby wydostać toksyny z wątroby tak szybko, jak to możliwe. Upośledzenie przepływu żółci może spowodować nagromadzenie się toksyn wątrobowych i uszkodzenie wątroby. Potrzeba więc zwiększyć przepływ żółci. Krwawnik pospolity (Achillea millefolium) i karczoch stymulują przepływ żółci, podobnie jak kminek, ajowan, czosnek i imbir.
