Usuwanie toksyn

Nasz cel? To usunąć toksyny z organizmu.

Dla wielu z nas, to pojęcie bardzo ogólne, a zarazem enigmatyczne. Każda nasza komórka zbudowana jest z lipidów (tłuszczy) co oznacza, że toksyny rozpuszczalne w tłuszczach łatwo przenikają do ich wnętrza, robiąc tam bałagan. Ciało zapewnia nam enzymatyczny system transformacji (detoksyfikacji), aby zmienić szkodliwe toksyny rozpuszczalne w tłuszczach w toksyny mniej aktywne toksycznie rozpuszczalne w wodzie.

Zwykle odbywa się to za pomocą “układu enzymatycznego fazy II”. Jeśli kogoś interesują szczegóły, niech zajrzy do artykułu CO PISZCZY W WĄTROBIE. Każdy ma oczywiście swoje indywidualne sposoby poprawiające detoksykację, ale zajrzyjmy nieco głębiej i przypatrzmy się jej w kontekście choroby z LYME.

Genetyka, wiek, płeć, nawyki dotyczące stylu życia, dostępność składników odżywczych, choroby i obecność określonych ksenobiotyków (toksyny i leki) wpływa na zdolność transformacji toksyn. Zarówno faza I, jak i faza II mogą zostać zahamowane przez zatoksycznienie. Enzymy wówczas nie działają poprawnie i brakuje im aktywnego substratu lub brakuje im kofaktora.

Glicyna, tauryna, glutamina, arginina i ornityna służą do łączenia i neutralizowania toksyn. Spośród nich glicyna jest najczęściej wykorzystywana do detoksyfikacji aminokwasów fazy II. Pacjenci cierpiący na zaburzenia detoksykacyjne wątroby, przewlekłe zapalenie stawów i niedoczynność tarczycy, mają źle funkcjonujący układ koniugacji aminokwasów. Nawet u zdrowych ludzi istnieje duża różnorodność aktywności szlaku koniugacji glicyny. Wynika to z różnic genetycznych, a także z dostępności glicyny w wątrobie.

Glicyna i inne aminokwasy stosowane do koniugacji stają się niewystarczające na diecie niskobiałkowej,

a długotrwała ekspozycja na toksyny powoduje jej wyczerpanie. Zalecane jest spożywanie białka, które zawiera w/w aminokwasy.

W detoksyfikacji, regulacji hormonów, rozpoznawaniu molekularnym, sygnalizacji komórkowej i wirusowym wprowadzaniu do komórek bierze udział sulfatacja (siarczanowanie).

To ważna ścieżka w biotransformacji licznych toksyn. System sulfonowania jest ważny dla detoksykacji przemysłowych i środowiskowych chemikaliów, niektórych leków, neuroprzekaźników, steroidów, dodatków do żywności i toksyn z bakterii jelitowych. Jest główną drogą eliminacji hormonów steroidowych, takich jak hormony tarczycy i neuroprzekaźników. Dysfunkcja w tym systemie może przyczynić się do rozwoju niektórych zaburzeń układu nerwowego. Gdy następuje zahamowanie sulfonowania osoba nie jest w stanie detoksyfikować i eliminować adrenaliny i dopaminy z mózgu.

Możemy sobie wyobrazić co się z nami dzieje? Wiele czynników wpływa na aktywność koniugacji siarczanu. Na przykład wykazano, że dieta o niskiej zawartości metioniny i cysteiny zmniejsza zasiarczenie. Zalecane substraty, które można stosować to siarka zawarta w żywności, siarczan, tauryna, metionina, cysteina, glutation, molibden i B2. (z wyjątkiem tych osób które mają mutację CBS).

Ludzie z LYME często mają problemy ze snem.

Wiemy, że melatonina jest niezbędna do dobrego snu. Potrzebna jest dobra acetylacja do wytworzenia melatoniny z serotoniny. Serotoninę przekształca się w melatoninę trzema etapami obejmującymi serię enzymów, które dodają grupę acetylową, metylową i na końcu grupę hydroksylową do pierścienia indolowego. Acetylacja jest to powszechna reakcja zachodząca w metabolizmie leków. Dzięki niej organizm eliminuje leki sulfonamidowe (Bactrim, Biseptol). Co się dzieje gdy mamy zakłócony ten proces i spożywamy sulfonamidy?

Nie trudno zgadnąć, że cierpimy na bezsenność. System ten wydaje się być szczególnie wrażliwy na zmienność genetyczną, ci którzy mają słabe systemy acetylacji są bardzo podatni na leki sulfonamidowe i również antybiotyki. Niewiele wiadomo o tym, jak bezpośrednio poprawić aktywność tego układu, wiadomo natomiast, że acetylacja zależy od tiaminy, kwasu pantotenowego i witaminy C.

Jeszcze o glukuronidacji.

To łączenie kwasu glukuronowego z toksynami. Toksyny i hormony związane z glukuronidem są bezpiecznie wydalane z żółcią i moczem. Wiele z często przepisywanych leków jest detoksyfikowanych przez ten szlak.

Pomaga także w detoksyfikacji aspiryny, acetaminofenu, mentolu, waniliny (syntetycznej wanilii), benzodiazepin, fenoli, pestycydów, dodatków do żywności, takich jak benzoesany, i niektórych hormonów.

Uważa się, że glukuronidacja działa dobrze, z wyjątkiem osób cierpiących na zespół Gilberta, a syndrom ten dotyka kilka procent populacji światowej. Zatoksyczniony organizm pobudza odpowiednie enzymy, czasem wybiórczo, a czasem w nadmiarze. D-glukaran wapnia występujący w wielu owocach i warzywach hamuje beta-glukuronidazę, która jest enzymem wytwarzanym przez bakterie jelitowe i komórki jelitowe. Beta-glukuronidaza usuwa kwas glukuronowy ze zneutralizowanych już toksyn, co może odwrócić cykl i toksyna ponownie może być niebezpieczna, a następnie wchłonięta w ramach recyklingu jelitowo-wątrobowego.

D-glukaran wapnia znajdziemy w pomarańczach, jabłkach, winogronach, kiełkach fasoli i warzywach krzyżowych (brokuły, kapusta, brukselka).

Na koniec metylacja.

Nie ma detoksykacji bez metylacji i nic się w tym temacie nie zmieniło. Metylacja była szeroko badana i wiadomo, że niektóre różne mutacje genetyczne mogą powodować problemy z metylacją. Powszechnym jest niezdolność do tworzenia aktywnego kwasu foliowego z kwasu foliowego (mutacja MTHFR). Większość grup metylowych stosowanych do detoksykacji pochodzi z S-adenozylometioniny (SAM). SAM jest syntetyzowany z aminokwasu metioniny, procesu, który wymaga składników odżywczych choliny, witaminy B12 i aktywnego kwasu foliowego.

Zapraszamy do artykułów poświęconych temu tematowi.