Większość ludzi chorych ma niedobór witaminy D, szczególnie tych z chroniczną boreliozą. Witamina D pochodzi ze słońca. Większość z nas nie ma wystarczająco dużo słońca, a niektórzy chorzy z boreliozą posiadają defekt genetyczny, który uniemożliwia im skuteczne syntezowanie witaminy D. Witamina D odgrywa kluczową rolę w wielu procesach. Działa bardziej jak hormon w organizmie i odgrywa ważną rolę w regulacji układu immunologicznego i zdrowiu układu hormonalnego, w tym w wykorzystaniu hormonów tarczycy. Niski poziom witaminy D-3 jest związany z wysokim poziomem stanu zapalnego w organizmie. Niedobór witaminy D jest również związany z rakiem i biorąc pod uwagę, dlatego też niektórzy lekarze uważają, że ludzie z boreliozą są bardziej podatni na raka. Suplementacja witaminą D-3 jest więc niezbędna. Większość lekarzy zaleca suplementację w ilości od 5 000 do 20 000 IU dziennie, w zależności od wyników testów laboratoryjnych.
U pacjentów z boreliozą niski poziom witaminy D może powodować rozlane bóle i skurcze ciała, które nie reagują na suplementy magnezu lub wapnia. Choroby autoimmunologiczne powstają gdy twój układ odpornościowy jest zdezorientowany lub nadmiernie zestresowany i zaczyna atakować twoje własne tkanki. Kiedy witamina D jest aktywna, to w istocie czyni twój system odpornościowy mądrzejszym, ucząc go nie atakować siebie i zapobiega rozwojowi choroby autoimmunologicznej. Badania powiązały niedobór witaminy D ze stwardnieniem rozsianym, toczniem, reumatoidalnym zapaleniem stawów i cukrzycą typu I. Ciało wykorzystuje witaminę D do wchłaniania wapnia i potrzebuje witaminy K aby zapewnić, że wapń trafi do kości zamiast odłożyć się w tętnicach. Wystarczającą ilość witaminy E i witaminy A pracuje synergistycznie z Witaminą D. Problemy jelitowe, zmniejszają zdolność wchłaniania tłuszczu, a zatem również witaminy D. Dietą i suplementacją witaminy D można odwrócić losy chorób autoimmunologicznych. Wartości które są dopuszczalne są indywidualne dla poszczególnych chorych. Ponieważ witamina D jest rozpuszczalną w tłuszczach i jest przechowywana w naszym organizmie to może zbytnio się nagromadzić. Nadmiar D3 może wywołać różne objawy, jak: utrata apetytu, nudności, zwiększone, uczucie pragnienia, osłabienie, wzmożone oddawanie moczu, pocenie się, biegunka, wymioty, świąd skóry, ból głowy i oczu. Przedawkowanie witaminy D doprowadza do gromadzenia się wapnia w tkankach, m.in. w sercu, a w szczególności w tętnicach i nerkach. W konsekwencji dochodzi do zaburzenia pracy serca i ośrodkowego układu nerwowego. Ponadto zwiększa się zapadalność na kamicę pęcherzyka żółciowego oraz nerek. Przedawkowanie witaminy D jest również niebezpieczne dla płodu, gdyż może powodować jego deformacje, a także choroby kości u noworodka. Początkowo nadmiar może przebiegać bezobjawowo. Nie zaleca się przekraczania wartości granicznych (Dr. Burrascano)
Witamina D nie może być metabolizowana bez wystarczającego poziomu magnezu w organizmie, co oznacza, że suplementowana witamina D pozostaje nieaktywna i jest w nim magazynowana. Ludzie przyjmują suplementy witaminy D nie zdając sobie sprawy, że nie zmetabolizują jej bez magnezu, a jej nadmiar jest niebezpieczny. Spożywanie suplementów witaminy D mogą zwiększać stężenie wapnia i fosforanów, co może się objawić zwapnieniem naczyń z powodu niewystarczającego poziomu magnezu. Magnez zmniejsza również osteoporozę, pomagając zmniejszyć ryzyko złamań kości, które przypisywano niskim poziomom witaminy D. Zalecana dzienna dieta dla magnezu wynosi 420 mg dla mężczyzn i 320 mg dla kobiet. Spożywanie optymalnej ilości magnezu zmniejsza ryzyko niedoboru witaminy D. Magnez jest czwartym co do ilości minerałem w ludzkim ciele po wapniu, potasie i sodzie. Pokarmy bogate w magnez obejmują migdały, banany, fasolę, brokuły, brązowy ryż, orzechy nerkowca, żółtko jaja, olej rybi, siemię lniane, zielone warzywa, inne orzechy, płatki owsiane, pestki dyni, nasiona sezamu, nasiona soi, nasiona słonecznika oraz słodka kukurydza.
Recenzja opublikowana w Journal of American Osteopathic Association 26 lutego 2018
