Różnorodne objawy boreliozy niejednokrotnie dostarczają lekarzom wiele trudności diagnostycznych.
Nieleczona lub nieprawidłowo leczona borelioza pogarsza standard życia, prowadzi do inwalidztwa psychicznego i fizycznego. Najczęstsze choroby z którymi mylona jest borelioza, to stwardnienie rozsiane, choroby tkanek łącznych i zaburzenia lękowo-depresyjne.
Do zajęcia układu nerwowego dochodzi we wczesnej rozsianej postaci boreliozy jak późnej przewlekłej postaci choroby z Lyme. Uszkodzenie układu nerwowego następuje poprzez bezpośrednią inwazję krętków ale też i przez procesy zapalne toksyczno-metaboliczne bakterii boreliozy. Powierzchnia bakterii boreliozy w swojej budowie posiada specjalne receptory dzięki którym bez problemu przyczepia się do neuronów. Badania neuroobrazowe w przebiegu neuroboreliozy niejednokrotnie wykazują układowe zapalenie naczyń oraz procesy demielinizacyjne (rozpad osłonek mielinowych w ośrodkowym lub obwodowym układzie nerwowym). Stąd właśnie wynikają niewłaściwe diagnozy i trudności w różnicowaniu pomiędzy stwardnieniem rozsianym, chorobą tkanki łącznej czy neuroboreliozą.
Głównymi objawami zaburzeń psychicznych w przebiegu zajęcia układu nerwowego przez bakterię boreliozy jest lęk, obniżenie nastroju, zaburzenia emocjonalne, przesadna koncentracja chorego na swoich dolegliwościach i objawach. Zajęcie centralnego układu nerwowego przez krętki boreliozy prowadzą do boreliozowego uszkodzenia mózgu, charakteryzującego się objawami psychicznymi i znacznym ubytkiem pamięci. Objawy uzależnione są od lokalizacji kolonii bakterii w mózgu.
W przebiegu boreliozy średnio u 10% osób zakażonych krętkiem borrelii rozwijają się dysfunkcje pracy mięśnia sercowego. U młodych osób dochodzi do zapalenia mięśnia sercowego, zaburzeń rytmu serca (nadmierna ilość pobudzeń nadkomorowych, zaburzeń przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (blok przewodzenia).
W postaci rozsianej przewlekłej boreliozy występują zespoły tężyczkowe objawiające się napadem panicznego lęku, mrowień i drętwień ciała i zespołu przewlekłego zmęczenia. Wynika to ze znaczącego niedoboru witaminy D i upośledzonej wchłanialności magnezu do tkanek. Niedobór magnezu w mięśniach wywołuje ich nadmierne skurcze. Deficyt magnezu w neuronach wpływa na zmniejszone wydzielanie się serotoniny, wywołując napady paniki, lęku, depresji oraz zespół przewlekłego zmęczenia.
Badania podstawowe morfologiczne i biochemiczne u osób chorujących na boreliozę przeważnie nie odbiegają od normy. Lekarze do których zgłaszają się osoby z niepokojącymi objawami uważają je za hipochondryków czy symulantów. Najczęściej diagnozuje się u nich nerwicę, depresję i kieruje do psychiatry, który włącza leczenie antydepresyjne. Ten czas pozwala na dalszą inwazję krętków i degenerację organizmu.
